En verder naar San Antonio

“Such a night” zong o.a. Dr John, al denk ik niet dat hij daarmee afgelopen nacht bedoelde. De camping met de mooie naam “Desert Vista” ligt op een richel boven een onafzienbare woestijn. Inderdaad, woestijn, dus geen bomen, alleen struikjes, cactussen e.d. Als dan de wind opsteekt dan weet je het wel. En opsteken deed ie, de camper schudde en kraakte bijna de hele nacht dat het een lieve lust was. Bij ons in de camper sliep (wel wat onrustig) een persoon, terwijl de andere in de gaten hield of de camper niet zou omwaaien.

In de ochtend is de wind iets gaan liggen en rijden we verder oostwaarts over Hwy 90 richting San Antonio. Het eerste stuk hebben we nog flink last van zijwind, maar gaandeweg wordt het minder. We doen boodschappen in Del Rio bij de Walmart, waar ik meteen de foto’s van de afgelopen dagen kan uploaden. Bij een controle post van de Border Patrol loopt een grenswachter met hond al snuffelend (de hond tenminste) om de camper heen en mogen we weer doorrijden. Langzaam verandert het landschap, we laten de woestijn achter ons en rijden agrarisch gebied binnen. Het is bijna vlak op wat lichte golvingen na. Niet echt interessant na al het natuurgeweld van de afgelopen tijd. Het gaat ook licht regenen, weer eens wat anders dan die droge hitte van de afgelopen dagen.

We strijken neer op de KOA camping in San Antone waar we voor 3 nachten inchecken. We vullen na veel wikken en wegen ook de planning voor de laatste week in, keuzes, keuzes, keuzes …..

Geen foto’s vandaag die de moeite waard zijn.

Afstand afgelegd: 205 mijl