Naar Tucson

Vandaag allebei vroeg wakker. Lekker weer buiten ontbijten, waarna we nog een half uurtje wandelen door dit bijzondere landschap. Voor cactus liefhebbers moet zuid Arizona wel een natte droom zijn. Volgens mij hebben we er daar wel een van in onze vriendenkring, dus Joke T…….

We verversen onze watervoorraad, gisteren per ongeluk niet drinkbaar water getankt. Hoewel we om te drinken en koken alleen flessenwater gebruiken lijkt het ons niet zo fris om met dit water tanden te poetsen en glazen te spoelen. Daarna rijden we richting Tucson over Hwy 86 die evenwijdig aan de Mexicaanse grens loopt. Volgens de rangers een veilige route maar wel alleen overdag. Ruim 80 van de 120 mijl gaat door een indianen reservaat, het risico om ’s avonds of ’s nachts een dronken chauffeur tegen te komen is tamelijk groot. Er is maar weinig verkeer en mensen zien we al helemaal niet. Wel veels gedenktekens langs de weg! Bij een groot tankstation stoppen we voor koffie. Zowaar maatje small, wat iets meer is dan onze normale bekers en een vriendelijke Native Amerikaanse. Als we het reservaat uitrijden moeten we stoppen bij een controlepost van de USA Border Patrol. Ik draai het raampje open, een vriendelijk glimlachende grenswachter kijkt even en zegt: Enjoy your Day folks! De Mexicanen onder in de bagageruimte haalden opgelucht adem🤣🤣

Bij Tucson maken we een extra ommetje om de oudste Europese missiepost te bezoeken, San Xavier Del Bac Mission. In Californië hebben we er destijds een aantal bezocht aan de Camino del Rei en dat vonden we toen erg leuk. Hier vinden we een reusachtige bijna lege parkeerplaats, een pompeuze kerk waar je alleen achterin even binnen mag en een kapelletje met 10.000 brandende kaarsen. Weinig sfeervol, gelukkig hebben we er maar zo’n 10 mijl extra voor gereden.

Een half uurtje later staan we op onze plek op Gilbert Ray campground in het Tucson Mountain County Park, vlak bij het Saguaro NP. We zijn nog niet van de cactussen af😃

Afgelegde afstand: 185 mijl

Foto's komen nog