Saguaro NP

5 april 2022 - Gilbert Ray Campground, Arizona, Verenigde Staten

Cactussen, we gaan er mee naar bed en we staan er mee op in dit gebied. Geen ontkomen aan. Waar we ook niet aan ontkomen is het gejank van de coyotes ’s nachts, dan weet je wel meteen weer dat je midden in de natuur kampeert. Het is al lekker warm als we deze ochtend na het douchen uit de camper stappen om buiten te ontbijten, het zal in de loop van de dag zo’n 30 graden worden. Het ontbijt deze ochtend: gebakken ei, bacon en ’n sneetje brood (niet geroosterd, de toaster heeft het na 2 keer al begeven). Nog even een losgeraakt raamrubber van de slide-out vastgezet en dan rijden we naar het Saguaro National Park. Een van de rangers laat ons op de kaart zien welk stuk van de rondweg we kunnen rijden, dit i.v.m. de lengte van onze RV. We bekijken eerst een film met erg fraaie beelden van de Sonora Desert waar het park deel van uit maakt. Ook veel zweverige uitspraken van een lid van de indigenous people zoals de Indianen tegenwoordig ook we genoemd worden, maar dat hoort een beetje bij dit soort films. We rijden daarna naar de picknick plaats die de ranger ons heeft aangewezen, maar wat hij niet vertelde is dat het een gravel road is met flinke stukken wasbord. Volgens het huurcontract mogen we daar niet op rijden, maar heel af en toe ben ik wel eens eigenwijs. Het is maar een stuk van 2 mijl, de camper rammelt zo ongeveer uit elkaar, maar dan krijg je ook wat. Een woud van Saguaro’s, struiken en kleinere cactussen, indrukwekkend. Bij de picknick plaats lopen we een stuk een heuvel op en genieten daar van het uitzicht. De andere trails laten we maar links liggen, het is ons te warm voor wandelingen van 1 uur of meer zonder ergens schaduw. We rammelen terug naar de asfaltweg en rijden richting Tucson. Er loopt een trammetje vanaf een buitenwijk naar de stad, er is parkeerruimte maar die ziet er niet er betrouwbaar uit. Een grote zandvlakte met enkele auto’s en geen enkele camper. Wel een aantal half gesloopte auto’s op straat voor een sloperij. We wagen het er maar niet op en er was ons al gezegd dat we midden op de dag in het oude downtown beslist geen parkeerplek zouden vinden. Terug naar de camping dus, onderweg even gestopt voor WiFi bij de Mac, maar die was nogal stroperig, dus geen foto’s kunnen uploaden, wel de verhalen van de afgelopen 2 dagen.

Zo’n lange en hoge camper heeft ook voordelen, je hebt er flink wat schaduw van. En daar was het goed toeven, het waaide wat, de lucht is gortdroog en dus is de warmte goed te hebben.

Vandaag gereden: 48 mijl

3 Reacties

  1. Hetty:
    7 april 2022
    Terwijl jullie lopen te puffen is het hier weer herfst geworden. Mijn ramen zijn vanochtend al drie keer gelapt. Komen die coyotes dicht bij de camper?
  2. Frans & Toiny Tullemans:
    7 april 2022
    Moeilijk te zeggen of ze echt dichtbij komen, het is hier aardedonker en heel stil dus je hoort ze van verre. Ze zijn overigens schuw en zoals veel wild niet happig op mensen.
  3. Imelda:
    7 april 2022
    Wat 'n avontuurlijke reis. Zo mooi omschreven dat ik er bijna zelf bij ben geweest! Veilig reis verder!