Lost Dutchman

Die wolf van Toiny gisteren was niet verzonnen. Tegen 11 uur klonk er gedurende een vijftal minuten plotseling flink wat wolvengehuil, fascinerend! We zijn maar niet gaan kijken😀, trouwens het is hier echt volledig donker en stil (behalve die wolven dan), je waant je alleen op de wereld. Midden in de nacht begonnen de wolven nog een keer, bijgestaan nu door gejank en gekef van coyotes! Het koelde wel flink af, het extra dekbed kwam goed van pas!

Deze ochtend rijden we eerst nog een stuk door de bergen, waar gisteren de weg nog Europees smal was is ie nu weer Amerikaans breed, dus valt al het bochtenwerk best mee. Naarmate we verder afdalen stijgt de temperatuur. Uiteindelijk belanden we in een oud western stadje, Wickenburg waar we koffie drinken (prima koffie, onvriendelijke bediening) en in de hoofdstraat een inplek in de schaduw vinden waar we zowaar gratis Wifi hebben. Dus even reisblog bijwerken, mail en nieuws lezen en verder gaat de reis. Omdat het ongeveer op de route naar de volgende camping ligt rijden we eerst naar Taliesin West, het voormalige zomerverblijf van architect Frank Lloyd Wright. Dat ligt aan de oostkant van Phoenix, een joekel van een stand met tientallen highways er omheen. Normaliter navigeert Toiny met behulp van de grote Rand & McNally roadatlas (sinds 2011 in gebruik, met aangetekend hoe we steeds gereden hebben) maar in dit geval gebruik ik toch maar de TomTom app op mijn telefoon. Prachtig landschap overigens, de Sonora woestijn met veel grote Saguaro cactussen, de meesten met 2 armen maar ook heel wat met 3, 4 of nog meer. We rijden zo een kojboj film binnen😃. Bij Taliesin West blijkt er nog plek te zijn voor een tour om 16 uur, tijd genoeg om in de camper de korte boks weer uit de kast te halen en een lichte lunch met n biertje te verorberen. We krijgen allebei een I-pad met oortjes, maar al snel besluiten we die verder niet te gebruiken. Veel te veel en veel te gedetailleerde informatie, het hele verhaal zou zo’n anderhalfuur in beslag nemen. We lopen dus maar zonder audio de route door de tuin en gebouwen. Wright kocht destijds zomaar in de woestijn een lap grond om daar zijn zomerverblijf te laten bouwen. Hoewel we zijn organisch bouwen allebei erg mooi vinden valt het toch tegen. Waarschijnlijk omdat we nog steeds Falling Waters in ons geheugen hebben, het om te janken zo mooie vakantie verblijf van de familie Kaufman. Na drie kwartier houden we het voor gezien en volgen we de TomTom naar de camping in het Lost Dutchman Statepark. Wat een geweldige camping!! Geen aansluitingen, wel toiletten en douches, midden tussen allerlei groen en enorme Saguaro’s met uitzicht op een enorme rotswand. Deze hoort tot de top vijf van mooie campingplekken die we in dit land zijn tegen gekomen.

Gereden afstand vandaag 1 april: 165 mijl.

De volgende morgen is het al vroeg lekker warm. Na het ontbijt lopen een paadje aan de buitenkant van de camping, heen en terug zo’n dikke 5 km. We zien nu pas hoe uitgestrekt het hier is. Door de lichte golvingen in het landschap zie je ook nauwelijks iets van de campers, caravans en tenten die het en der verspreid staan. Een paar kinderen wijzen ons op een ratelslang, die zich zodanig onder een struik verstopt dat ie niet op de foto te krijgen is zonder er heel dichtbij te komen. Hmm, dan toch maar geen foto. 

Omdat we gisteren Taliesin West al gedaan hebben staat er verder niets op de planning en maken we van vandaag maar een soort van rustdag. Wat lummelen, veel lezen en kijken naar de roadrunners die hier regelmatig al miep-miepend voorbij gesneld komen. Ik krijg ze maar niet op de foto😡. Verder horen we regelmatig een spotvogel maar die laat zich mooi niet spotten. Geen slechte plek dit om wat te lummelen. Aan het eind van de middag nog een korte wandeling en dat was het dan voor vandaag. Kijken of we morgen weer ergens WiFi kunnen vinden.